Kaloryfer trudno uznać za najpiękniejszą ozdobę pokoju lub kuchni. Współczesne grzejniki wyglądają dużo lepiej niż ich poprzednicy sprzed ćwierćwiecza, ale nadal mogą kłócić się z wystrojem wnętrza. Są niezbędne przy centralnym ogrzewaniu, ponieważ emitują ciepło i stanowią całkiem niezłe miejsce do wieszania prania w okresie jesienno- zimowym. Mają tyle samo zwolenników, co przeciwników. Zabudowa kaloryfera nazywana jest także maskownicą lub osłoną. Jest bez wątpienia ciekawym elementem wyposażenia wnętrz, bez względu na towarzyszące jej kontrowersje i dlatego warto poświęcić jej trochę uwagi.
Zabudowa kaloryfera – dlaczego warto ją stosujemy?
Kaloryfer najczęściej burzy koncepcję wystroju wnętrza. Kaloryfery żeberkowe lub stalowe panelowe nie zachwycają urodą, a nie zawsze jest możliwość ich wymiany na nowoczesny, estetyczny model. Pozostają dwa wyjścia – nie zwracać uwagi na wygląd kaloryfera, uznając, że jest to w gruncie rzeczy przedmiot o konkretnej, bardzo ważnej funkcji i piękny być nie musi lub zdecydować się na zabudowę kaloryfera, która zamaskuje ten nieładny przedmiot. Zabudowa powinna pasować do wystroju wnętrza. Dużym błędem jest całkowicie zamknięta zabudowa kaloryfera, ponieważ wtedy grzejnik nie spełniałby swojej funkcji. Muszą być otwory, aby powietrze mogło swobodnie wydobywać się, ogrzewać pomieszczenie i chronić kaloryfer przed zapowietrzeniem.
Zabezpieczenie przed uderzeniem
Zabudowa kaloryfera ma jeszcze jedną zaletę – chroni członków rodziny przed uderzeniem w kaloryfer. Małe dziecko bawi się we wszystkich domowych zakamarkach. Miejsca, w których można ukryć się szczególnie lubiane. Zabawa blisko kaloryfera może skończyć się wypadkiem. Dlatego dobrze jest zabudować grzejniki i zwiększyć w ten sposób bezpieczeństwo najmłodszych członków rodziny. Zabudowy kaloryfera często stosuje się w przedszkolach, żłobkach, szkołach, świetlicach, klubach dziecięcych, szpitalach i poradniach dziecięcych.
Dodatkowy mebel
W mniejszych pomieszczeniach zabudowa kaloryfera to nie tylko dekoracja, ale także dodatkowy mebel – może służyć za półkę na drobiazgi i książki, pełnić funkcję stolika nocnego, a nawet biurka. Na przykładzie obudowy kaloryfera widać, że dekoracja może być funkcjonalnym meblem.
Dobra osłona kaloryfera
Minusem maskowicy kaloryfera jest zwiększanie rachunków za ogrzewanie. Kaloryfer nie może być całkowicie zabudowany, ponieważ wytwarzane przez niego ciepło będzie się wydostawało jedynie przez nagrzany materiał, z którego wykonana jest zabudowa. Dobrej jakości maskownica wygląda pięknie, ale także jest funkcjonalna. W końcu kaloryfer to nie ozdoba, tylko podstawowy element wyposażenia pokoju. Grzejnik musi rozprowadzać ciepło na poziomie zbliżonym od wydzielania ciepła sprzed montażu osłony.
Najważniejszy jest przecież komfort cieplny. Zabudowę do kaloryfera należy dobierać w taki sposób, aby nie blokować cyrkulacji ciepła emitowanego przez rozgrzany grzejnik. Nie wolno zasłaniać głowic termoregulacyjnych. Idealna obudowa wielkością pasuje do grzejnika, a jej ścianki muszą być ażurowe, aby przez otwory wylatywało powietrze. Polecane są zabudowy kaloryfera mające w górnej i dolnej części zakrywającej szczeliny wentylacyjne.
W kaloryferze lub na obudowie powinien znajdować się czujnik temperatury, który dopasowuje moc kaloryfera do rzeczywistej temperatury w pomieszczeniu. Przy wyborze maskownic ażurowych koszty ogrzewania wzrastają ok. 5%. Montaż zabudowy należy wykonać ostrożnie, aby nie uszkodzić powłoki pokrywającej grzejnik.
Jak wybrać maskownicę? Czym wyróżnia się dobra zabudowa kaloryfera?
Najlepiej wybierać zabudowę kaloryfera wykonaną z blachy stalowej lub aluminiowej, ponieważ dobrze przewodzą ciepło i są odporne na jego działanie. Osłona z blachy stalowej sama nagrzewa się, oddaje ciepło do otoczenia, zmniejszając straty energii.
Popularne są również maskownice z płyt meblowych MDF, cechują się dużą wytrzymałością na wysoką temperaturę i gorszym przewodnictwem ciepła niż osłony z blachy. Dostępne są w wielu fantazyjnych wzorach i kolorach, dlatego są chętnie wybierane do pokojów dziecięcych. Obudowa może być wykonana z drewna lub sklejki drewnianej. Obudowy z drewna lub płyty MDF ładnie wyglądają w pomieszczeniach urządzonych zgodnie z zasadami stylu klasycznego, rustykalnego, prowansalskiego i angielskiego. W stylu nowoczesnym sprawdzą się równie się obudowy z płyty MDF oraz szkła hartowanego oraz płyty pleksi. Łatwość montażu jest dodatkowym atutem obudowy na kaloryfer – nie potrzeba do niego specjalistycznych narzędzi ani szczególnych zdolności manualnych.
Zabudowa do kaloryfera może być zamontowana we wszystkich pomieszczeniach, również w łazience. Dostępność różnych rodzajów zabudowy na kaloryfer zapewnia możliwość jej dopasowania do charakteru wnętrza i wymagań użytkownika. Najważniejsze, aby zabudowa nie ograniczała przepływu ciepła i nie zmniejszała komfortu cieplnego w pomieszczeniu. Zabudowa kaloryfera ma uatrakcyjnić wnętrze, sprawić, że będzie jedną całością, a nie dodawać właścicielowi zmartwień.
Kaloryfer choć niezbędny, to pięknie nie wygląda. Super wyglądają maskownice z ażurowymi wzorami. Dodatkowo zdobią pomieszczenie, co najważniejsze chętnie śpi na ich kot. Dwie korzyści w jednej maskownicy – legowisko dla pupila i estetyczny wygląd kaloryfera, który w kocu pasuje do wnętrza. Kupiłam osłonę z motywem kwiatowym i muszę stwierdzić, że naprawdę dobrze wygląda, a w pokoju jest ciepło.
A słyszeliście może o magnesach na grzejniki? Coś jak to https://speedszop.pl/magnesy-ozdobne-na-kaloryfer
Sprawdza się takie rozwiązanie